44/ فیک

+ حاصل عشق مترسک به کلاغ، مرگ یک مزرعه است / ناشناس

او حالا حس می کرد که خدا چه قدر نزدیک است و حضورش چه عطر دل انگیزی دارد؛ عطر شکوفه های گیلاس.. یا شاید عطر فراموش نشدنی باران بهاری..

و من هم تماشایشان کردم. با خنده شان خندیدم و با گریه شان گریستم. شاید هم من، بیشتر از آن دختر خدا را دیدم..

آسمانِ قلبِ آبیِ من،

همیشه آبی ست.

و دریایش به پاکی حقیقت است و

جنگلش به سبزی امید..

و در این قلبِ کوچکِ من،

تا وقتی که عشق جریان دارد،

زندگی جاری ست.

:)

                                من در کلمات

                                                  و شعری تازه متولد می شود..